Zes uur ‘s avonds op de fiets, uitwaaien op de boulevard langs het strand van Barcelonetta. Het is nu echt wel koud. Aan het begin van de middag zaten we op een terrasje in de zon. Na een half uur ging mijn trui uit en zat ik met blote armen. Heerlijk. Nu is het Spaans koud, scherper of killer dan in Nederland. Flaneren op de fiets is toch fijn. Een beetje een show off hier. Als je fietst in plaats van wandelt over de brede paseo’s en promenades. Fietspaden zijn er nog weinig. Een fietsbel gebruik je niet. Daarmee jaag je voetgangers angst aan. Al fietsende ben jij degene die goed uitkijkt en uitwijkt. Rechtvaardigheid is hier niet zoals in Nederland het recht van de fietser.
We stappen af bij een indrukwekkend kunstwerk dat is gebeeldhouwd uit strandzand. Compleet met een fonteintje en vuur. Het is prachtig. Een stukje verderop nog één. Nadat we wat kleingeld in de kartonnen doos die daarvoor bestemd is hebben gedeponeerd, zeg ik ‘feliz navidad’ tegen de vrouw die er met een blikje bier naast zit. Ze kijkt me vragend aan en ik herhaal de kerstwens. Ze zegt ‘gracias’ met een zwaar accent. Ik vraag haar: ‘de donde eres?’ terwijl ik me het lot aantrek van iemand die op eerste kerstdag hier zit met een biertje op het koude strand van Barcelona naast een kartonnen doos met wisselgeld. ‘De Holanda’ zegt ze en ik vraag haar of zij het zandkasteel gemaakt heeft. Onduidelijk en moeilijk uitgesproken woorden die vertellen dat haar vriendje dat heeft gedaan, zij de wacht houdt, hij moet ook weleens plassen weet je. Het praatje wordt door mij kunstmatig verlengd. Totdat ik me weer omkeer naar mijn leven en haar achterlaat in haar bestaan. Tsjee, kerst denk ik. Wat ‘n ellende.
We trappen wat harder door, scheren soms rakelings langs wandelaars op de boulevard, om te eindigen bij een leuke tent aan het strand. El Chiringuito waar het zomers te druk is om een tafel te bemachtigen, maar waar we nu royaal plaats kunnen nemen op het overdekte terras onder de warmtelampen: ‘life is good at the beach’ is de tegeltjeswijsheid die ergens aan de wand prijkt. We bestellen thee en Torta de Santiago als stille troost voor het misse van kerst-mis.